📽️The Zone van koolstof
Hoe slechter de objectieve omstandigheden, hoe groter de druk om de leugen te leven dat we anders zijn dan vroeger.
Ik sta onder druk om het "klimaat" niet te vergelijken met wat er in de Tweede Wereldoorlog gebeurde. Omdat ik menselijk ben, maar al te menselijk, onderwerp ik me tijdelijk aan dergelijke beperkingen.
Dat gezegd hebbende, is er één scène uit The Zone of Interest die me bijblijft. Het dekken van de tafel. De exactheid van het plaatsen van het bestek. De betaalbaarheid van precisie. De klinische esthetiek, die het geluid van de dood over de muur buitensluit. De gedwongen normaliteit. De dikte van de lucht.
En binnen een jaar na het dekken van die tafel waren Sovjettroepen Polen en het oosten van Duitsland binnengevallen en hadden ze de samenleving verscheurd en uitgespuugd - 12 miljoen vluchtelingen - 2 miljoen verkrachtingen: de vrouw werd vaak groepsgewijs verkracht terwijl officieren toekeken. Hoe kon dit gebeuren? Misschien is een deel van het antwoord de 3 miljoen Sovjet krijgsgevangenen die in de laatste maanden van 1941 door de nazi's opzettelijk werden uitgehongerd. Verpakt in kampen, veranderd in kannibalen, stervend in hun stront. Slechts een van de vele vergeten misdaden van de mensheid in die periode.
Ze legden de tafel zo precies omdat ze dat konden. Voor een tijdje tenminste. En toen konden ze het niet meer. Vandaag eten mensen vlees, vliegen ze met vliegtuigen, staan ze erbij en weigeren ze zich te verzetten. Omdat ze dat kunnen. En dan binnenkort niet meer. Honderden miljoenen vluchtelingen, veel meer dan in de Tweede Wereldoorlog, zullen onderweg zijn. En we moeten weten wat dat betekent.
Kunst kan zeggen wat de politiek niet kan zeggen. Het spreekt voordat de politiek ontploft. Ze voelt de dood aankomen. Het ontsnapt aan de beperkingen van repressie. Er wordt immers niets duidelijks gezegd. De duidelijkheid van de boodschap wordt gecommuniceerd door het gebrek aan duidelijkheid. Het is maar kunst, toch?
Terwijl onze maatschappij droomt van controle, zal het alle controle die we hebben vernietigen. We moeten deze bitterste les nog leren. We zijn niet in deze wereld om macht te dienen - we zijn hier om waarheid, schoonheid en liefde te dienen - wat we vroeger "God" noemden. Het kost veel tijd om dit te beseffen.
Voor onze samenleving is de les nog niet geleerd, en we staan op het punt om de gevolgen te ondergaan.
Ik heb twee aandachtspunten:
- Revolutie - Sociale formaties bouwen om revolutie te creëren en momenten van sociale ontwrichting te begeleiden.
- Een evenwichtige samenleving - Bouwen aan de nieuwe beschaving, gebaseerd op een nieuw evenwicht van deliberatieve democratie, compassie en beperkte consumptie.
Wil je meedoen? Meld je dan aan voor mijn maandelijkse Zoom call. (Meer info hier)
Meld je aan voor geweldloos burgerverzet met Just Stop Oil in het Verenigd Koninkrijk of via het A22 Netwerk internationaal. Je kunt je ook aansluiten bij een nieuw samenwerkingsproject waar ik aan meehelp, Humanity, dat zich richt op het bouwen van de nieuwe wereld voor ons, gebaseerd op deliberatieve democratie.
