De onvermijdelijke revolutie is aan de gang
Er is een storm op komst - niet alleen van een ineenstorting van het klimaat, maar ook van een politieke en spirituele afrekening - en wat we de komende vijf jaar doen, zal bepalend zijn voor de revolutie die komen gaat.
Conservatieven wachten niet als er geen brood is. Ze handelen gewoon. Ze gaan de straat op. Er wordt niet eindeloos getheoretiseerd, er wordt niet te veel nagedacht - alleen maar gevoeld dat er iets kapot is en dat er iets moet gebeuren.
Dit brengt ons bij een van de grootste misverstanden over revoluties: ze beginnen niet met het doel om revoluties te creëren. In het begin weet niemand wat er aan de hand is. Ze zijn rommelig, onzeker, chaotisch - en vooral emotioneel. Mensen zijn van streek. Boos. Bang. En als de autoriteiten die woede met geweld beantwoorden, groeit die woede. Meer mensen komen naar buiten. Een beweging bouwt momentum op.
De Iraanse Revolutie van 1979 is een perfect voorbeeld. Aanvankelijk hadden de marcherende studenten geen grootse politieke plannen. Ze rouwden. Ze protesteerden. En toen opende de politie het vuur. De begrafenissen brachten meer mensen. Elke daad van repressie voedde het verzet - totdat het ondenkbare onvermijdelijk werd.
Zoals de historica Theda Skocpol het beroemd uitdrukte:
"Revoluties worden niet gemaakt. Ze komen."
Na een bepaald punt kan het centrum niet meer standhouden. De legitimiteit van de staat raakt op. En vaak is het geld letterlijk op. Er is geen brood meer op de plank. Chaos beweegt zich van abstractie naar geleefde realiteit.
Een revolutie uitgelokt door de natuurkunde
We staan weer aan het begin van zo'n moment - maar deze keer is het niet alleen de politiek die ontrafelt. Het is het klimaatsysteem zelf.
Deze week voorspelde de Wereld Meteorologische Organisatie dat we op koers liggen om rond 2030 de 2°C opwarming wereldwijd te bereiken. Dat is nog maar vijf jaar van ons vandaan. En laten we duidelijk zijn: bij 2°C begint de beschaving echt te breken.
Verzekeringsmarkten kunnen instorten. De waarde van kustbezit kan instorten. Mislukte oogsten, massale migratie en economische schokken zullen door het systeem razen. We weten niet precies wat de oorzaak zal zijn - maar we kunnen wel met zekerheid zeggen dat er een zal komen.
Dit is geen ideologie. Het is natuurkunde.
Je kunt de natuurwetten niet tegenspreken.
Je kunt niet afzien van zwaartekracht.
Waarom zien mensen dit niet?
Omdat we nog steeds gevangen zitten in de logica van het kapitalistisch realisme - het idee dat er geen alternatief is, dat het systeem zo machtig is dat het nooit kan omvallen. Dus waarom zouden we het proberen?
Analyse wordt verlamming. Eindeloze kritiek op de slechteriken wordt een vervanging voor actie. Vooral links is verslaafd geraakt aan doemdenken: onszelf ervan overtuigen dat er geen hoop is, is vaak comfortabeler dan iets riskeren voor verandering.
Maar dit is verkeerd. Er komt een revolutie.
De omslagpunten zijn al begonnen
Kijk maar naar wat er afgelopen zomer in Valencia gebeurde. In één middag viel een jaar regen. Meer dan 200 mensen kwamen om. 100.000 auto's werden vernield. En het weekend daarop gingen 100.000 mensen de straat op om het aftreden van de regering te eisen.
Dat was bij een opwarming van ongeveer 1,2°C.
Stel je nu de wereld voor bij 2°C. Wanneer 2.000 mensen sterven in één enkele klimaatramp. Wanneer hele regio's onbewoonbaar worden of economisch instorten. Dan zullen miljoenen mensen in opstand komen - en zoals de geschiedenis laat zien, leidt het een tot het ander.
In Griekenland daalde het bbp na de financiële crisis van 2008 met 25%. Syriza, een linkse randpartij, steeg in slechts één jaar van 4% naar 40%. Massale politieke verschuivingen komen niet langzaam op gang - ze steken de kop op als de grond onder onze voeten instort.
We zullen weer hetzelfde zien.
De ondenkbare revolutie zal plaatsvinden - hier, in het Westen. Tegen 2030.
Van kapitalistisch realisme naar revolutionair realisme
We moeten het oude cynisme van het kapitalistische realisme vervangen door een nieuw revolutionair realisme.
Dat betekent de feiten onder ogen zien.
Duidelijk kijken naar wat er komen gaat - en wat het van ons vraagt.
Het betekent praxis: handelen in de wereld, niet alleen commentaar geven.
En dat betekent voorbereiding.
De revolutie is onvermijdelijk - maar de uitkomst niet
Revoluties worden onvermijdelijk - maar wat daarna komt is radicaal onzeker.
Zodra een regime instort, maakt de starheid plaats voor vloeibaarheid. De toekomst wordt wijd open.
Dat is waar wij om de hoek komen kijken.
Onze acties zijn belangrijk - niet alleen tijdens de gebeurtenis, maar ook in de jaren ervoor. De culturen, netwerken en relaties die we nu opbouwen zullen bepalen wat er in de nasleep gebeurt.
De Amerikaanse Revolutie vermeed dictatuur grotendeels vanwege de diepgewortelde cultuur van zelfbestuur in de koloniën. In Polen en de Filippijnen in de jaren '80 waren het jaren van vakbondsorganisatie en religieus verzet die hun revoluties vorm en doel gaven.
Dat is wat we vandaag moeten doen.
Klimaatbewegingen moeten verder gaan dan verzet en massale volksmobilisatie opbouwen.
De Rev21-strategie
Op Revolutie in de 21e eeuw (Rev21) is dit ons plan:
- Wederzijdse hulp: Lokale netwerken van zorg en veerkracht
- Burgerlijk verzet: Verstoring die de legitimiteit van het regime aan het wankelen brengt
- Vergaderingen: Structuren voor echte democratische participatie
We zijn niet geïnteresseerd in abstracte identiteiten - "revolutionairen" als merk.
We zijn hier om te handelen. Om te organiseren. Om offers te brengen als dat nodig is. Om gearresteerd te worden.
Omdat de tijd om niets minder vraagt.
De diepere instorting
Maar deze revolutie zal niet alleen regimes omverwerpen.
Ze zal ook de metafysica van het zelf ontmantelen .
Het idee dat mensen afgescheiden, rationeel en almachtig zijn - dat we boven alles individuen zijn en dat al het andere wegwerpbaar is. Dit giftige wereldbeeld heeft ons aan de rand van de afgrond gebracht.
We zijn getuige van het falen van de best opgeleide, rijkste en technologisch meest geavanceerde beschaving in de geschiedenis - omdat het ego verkoos boven ecologie, overheersing boven zorg.
Dit is niet alleen een politieke mislukking.
Het is een geestelijke mislukking.
Stel de juiste vraag
Als we beginnen met de vraag "Wat moet er gebeuren?" lopen we het risico dat we oude fouten herhalen.
In plaats daarvan moeten we beginnen met:
"Hoe zullen we leven?"
Hoe maken we ons leven mooi, deugdzaam en liefdevol - zelfs als de wereld uit elkaar valt?
Zoals Albert Camus schreef:
"Ware revolutionairen rebelleren omdat ze rebellen zijn."
Niet vanwege het resultaat. Maar omdat rebellie zelf een daad van integriteit is.
Kiezen om te zijn
Dit is onze taak.
Om ons voor te bereiden op de komende storm.
Om structuren van hoop op te bouwen.
Om ons niet alleen te verzetten om te overleven, maar ook voor waardigheid, voor schoonheid, voor elkaar.
We hebben nog tijd - misschien vijf jaar - om vorm te geven aan wat komen gaat.
Dat is zowel het vreselijke als het hoopvolle nieuws.
Omdat het betekent dat we verantwoordelijk zijn.
Omdat het betekent dat we macht hebben.
Omdat het betekent dat als we niets doen, we het onszelf nooit zullen vergeven.
Maar als we handelen, hebben we een kans.
Een kans om een revolutie te creëren die echt bevrijdt.
Een revolutie die niet alleen tegen het systeem is - maar voor het leven zelf.
Laten we aan de slag gaan.
Dit had Roger Hallam's openingsboodschap voor de Rev21 Conventie moeten zijn.
Maar de gevangenisautoriteiten hebben het geblokkeerd.
Ze hebben hem nu helemaal verboden om berichten op sociale media te plaatsen.
Om op de hoogte te blijven van Roger's werk en de revolutionaire beweging die hij heeft helpen opbouwen, kun je Rev21 volgen op verschillende platforms:
📺 YouTube: youtube.com/@Revolution21c
📸 Instagram: instagram.com/revolution.21c
✖️ X / Twitter: x.com/revolution_21c
📘 Facebook: facebook.com/profile.php?id=61575178389798
📢 Telegram: t.me/revolution_21C
🧵 Threads: threads.net/revolution.21c
🔵 Bluesky: bsky.app/profile/revolution21c.bsky.social
🎵 TikTok: tiktok.com/revolution.21c
👥 Reddit: reddit.com/r/Rev21
Update over Roger's gevangenschap
Roger's vrijlating is opnieuw uitgesteld - oorspronkelijk verwacht in maart, toen in mei en nu voor onbepaalde tijd uitgesteld. Eerst werd zijn aangewezen huis "ongeschikt" geacht voor rehabilitatie omdat er iemand aanwezig was die banden had met Just Stop Oil. Vervolgens, na berichtgeving in de pers waarin de naam van zijn reclasseringsambtenaar werd genoemd (rechtstreeks geciteerd in het stuk), werd Roger op een risicolijst geplaatst - zogenaamd vanwege de psychologische impact op het personeel. Die reclasseringsambtenaar is sindsdien vervangen, maar de nieuwe ambtenaar heeft geweigerd te reageren op juridische communicatie van Roger's team.
Het lijkt er nu op dat het gevangenispersoneel weigert om Roger rechtstreeks te ontmoeten, onder het mom van het "risico" dat hij voor hen vormt. Zijn advocaten hebben de gevangenis aangeschreven, maar er is geen wettelijke verplichting om binnen een bepaalde tijd te reageren, waardoor hij in het ongewisse blijft.
Tegelijkertijd is Roger ernstig beperkt in zijn mogelijkheden om bij te dragen aan het openbare werk. De gevangenisautoriteiten hebben meer dan 20.000 woorden van zijn schrijven geblokkeerd en zijn inbreng in de Conventie en onze inspanningen op het gebied van sociale media zijn gecensureerd. Desondanks blijft Roger waar mogelijk contact houden met projecten via de gevangenis telefoon en e-mail. Hij blijft zich inzetten voor de zaak en blijft ons werk steunen met onwrikbare helderheid en vastberadenheid.
Zoals altijd kun je je internationaal aanmelden voor geweldloos burgerverzet bij het A22 Netwerk.
