Just Stop Oil heeft niet gefaald - dat heeft de liberale klasse gedaan

Op donderdag kreeg ik verschillende vragen van Justin Rowlatt, de milieucorrespondent van de BBC, over de beslissing van Just Stop Oil om te stoppen met burgerlijke ongehoorzaamheidsacties. Hij wilde mij spreken of een opname van mijn antwoorden.

Ik koos ervoor om mijn antwoord op te nemen. Op deze manier zou ik niet onderbroken worden en zou er een openbaar verslag zijn van mijn woorden - onbewerkt door de BBC.

De vragen gaan, zoals te verwachten, allemaal uit van de belangrijkste aannames van onze stervende dominante cultuur - de rigide focus op succes en mislukking op de korte termijn. De veronderstelling dat dit succes en falen over macht gaat, dat alles wat de moeite waard is om over te praten zich op het materiële vlak afspeelt, dat er geen diepte is, geen genade. Ze komen neer op:

• Was de strategie van Just Stop Oil een mislukking? Zijn er te weinig mensen bereid geweest om zich in te zetten?
• Hoe kun je, nu de klimaatcrisis verergert, aanspraak maken op enig succes?
• Wat komt hierna?
• Als de strategie werkte, waarom zou je die dan veranderen?
• Wat vindt u van groepen die sabotage bepleiten?

Hier is mijn persoonlijke reactie, opgenomen vanuit de gevangeniscel.

Het proces van het opzetten van Insulate Britain en daarna Just Stop Oil is de leukste periode van mijn leven geweest. In de zin van werken in een cultuur van onverbiddelijke toewijding aan het algemeen belang, gebaseerd op de waarden respect, service en vertrouwen.

Ja, we zijn voor uitdagingen komen te staan, maar ons grootste succes was het opbouwen van effectieve en ondersteunende teams. Dit is niet alleen een positieve ervaring; deze organisatiemethoden verspreiden zich nu naar lokale vergaderingen, onafhankelijke kandidaatcampagnes en bredere sociale veranderingsbewegingen. Ik voorspel dat ze de politiek in de komende vijf jaar zullen transformeren. Het gaat erom hoe we samenwerken.

De gave van onderdrukking

Onderdrukking door de staat is een ander succes. Een regime houdt de macht door zijn ware aard te verbergen. Angst gedijt in het onbekende. Zoals Hannah Arendt opmerkte, wanneer een regime zijn toevlucht neemt tot massa-arrestaties en gevangenneming, geeft het zichzelf bloot - en verliest het de controle. De keizer blijkt geen kleren aan te hebben. Het onbekende wordt bekend en de angst verdwijnt. "Het is wat het is", zoals ik het vaak zeg. En wat "het is" is per definitie beperkt en daarom open voor transcendentie van elke materiële macht. Als dit besef zich eenmaal meester maakt van een beweging, wordt ze onverwoestbaar. Gevangenschap wordt een plaats van vrede en verzet een vorm van extase. Eindelijk bereiken we heelheid.

Deze goddelijke genade moet ervaren worden om begrepen te worden en zal niet iedereen of allemaal tegelijk ten deel vallen. Deze nieuwe manier van kijken staat nog in de kinderschoenen, maar de geest is uit de fles. Naarmate er meer weerstanden door de gevangenis gaan, zal de angst verdampen. En als de crises escaleren, zal deze kracht van machteloosheid helpen om het regime ten val te brengen.

Succesvol verzet wisselt af tussen confrontatie en mobilisatie. Wanneer repressie een organisatie dreigt te verpletteren, is het tijd om over te schakelen van directe actie naar gemeenschapsopbouw - voordat je je hergroepeert en nog sterker terugkomt.

Sommigen verstoppen zich, bedekken hun gezicht, zijn geobsedeerd door tactieken en gaan saboteren, waarbij ze vergeten dat de echte kracht in relaties ligt. Wij zullen die fout niet maken.

Heeft Just Stop Oil gefaald?

In Justins wereldbeeld is Just Stop Oil een mislukking. De campagne heeft een marginale impact gehad en de crisis verergert met de dag.

Maar laten we duidelijk zijn:

1. Het heeft niet ontbroken aan pogingen. Duizenden zijn gearresteerd en honderden zijn in de gevangenis beland - meer dan in welke andere moderne campagne in het Verenigd Koninkrijk dan ook. We zijn getroffen door de strengste wetten sinds de Napoleontische oorlogen. We hebben te maken met een systeem dat uit is op de zelfmoord van een eindeloze massale dood en dat niet van plan is zich door iets te laten tegenhouden.
2. Het echte falen ligt ergens anders. Sinds het begin van Extinction Rebellion, Insulate Britain en Just Stop Oil hebben we de liberale klasse opgeroepen om vast te houden aan hun veronderstelde waarden. Om zich uit te spreken, ontslagen te worden, arrestatie te riskeren en geweldloos verzet te plegen tot op het punt dat ze een imprisoment riskeren. En ze hebben geweigerd.

Journalisten, artsen, advocaten, zakenmensen, kunstenaars, ambtenaren, kerkleiders, vakbonden - ze hebben allemaal de jongeren en de armen verraden door hun afschuwelijke lafheid. En nu staat Groot-Brittannië een verwoesting te wachten.

James Hansen, een van 's werelds toonaangevende klimaatwetenschappers, waarschuwt dat de Golfstroom binnen 20 tot 30 jaar kan instorten, waardoor ons land grotendeels onbewoonbaar wordt. De Britse verzekeringssector voorspelt wereldwijd vier miljard doden tegen het midden van de eeuw, tenzij de uitstoot onmiddellijk wordt verminderd.

Het politieke systeem zal binnen tien jaar instorten als de mensen eindelijk beseffen dat de crisis echt is.

De rol van de liberale klasse

In mijn laatste gesprek met Justin adviseerde ik hem beleefd om als sociaal wetenschapper het meest effectieve te doen wat hij kon doen: de BBC uitdagen om de volledige, onverbloemde waarheid te vertellen over de dreigende ondergang van Groot-Brittannië - zelfs als hij daarvoor ontslagen zou worden.

Hij verwierp mijn woorden en liep weg.

Onze elites en leiders zijn weggelopen. Zij zullen ons niet redden. Alleen gewone mensen kunnen onze wereld opnieuw maken. En ja, we zullen veel minder materiële rijkdom hebben, maar we zullen wel spirit hebben. En uiteindelijk is dat wat er echt toe doet.

Is Just Stop Oil echt gestopt met soep gooien?

Just Stop Oil zegt zich op te heffen, maar betekent dit het einde van de chaos die wordt veroorzaakt door de klimaatprotesten?

BBC NieuwsJustin RowlattBC Nieuws Klimaatredacteur