De moeilijkheden om gearresteerd te worden...
Life not Money at the LSE Campaign diary post no 6
Dus ik zit een openbare weg te blokkeren voor onze derde poging in 24 uur om de wet te overtreden en onszelf te laten arresteren. Om op borgtocht vrij te komen en in de gevangenis te belanden. Om in de pers te komen en te laten zien dat de London School of Economics liever studenten en actievoerders naar de gevangenis stuurt dan te gaan zitten en te praten over actie tegen de extreme ongelijkheid op de school.
Een politieagent komt naar me toe. Ik overtreed de wet en zal gearresteerd worden als ik niet wegga. Ik heb mijn tekst geoefend: "Ik zal niet bewegen maar ik zal me er niet tegen verzetten dat je me verplaatst". Ik leg uit dat ik graag geboeid wil worden met mijn handen voor mijn lichaam in plaats van achter mijn lichaam. Dat is prima. Ik kijk er naar uit om in mijn boek - Autobiografie van Martin Luther King (what else?) - te duiken in het politiebusje.
Dan gebeurt er niets. Na twee uur staan we op, lopen langs een aantal oproerwagens vol politie en gaan thee drinken.
Analyse: Wanneer de oppositie te maken krijgt met onverschrokken en escalerende burgerlijke ongehoorzaamheid, wordt ze geconfronteerd met een acuut 'lose lose dilemma' - de demonstranten onderdrukken en reputatieschade oplopen of niets doen en zich gewonnen geven. De elites van de LSE kunnen het zich niet veroorloven om demonstranten in de gevangenis te zetten en zullen tot het uiterste gaan - inclusief het instrueren van politieagenten om hun publieke taken te negeren - om te voorkomen dat de wereld hun grote geheim te weten komt - liberale progressieve instelling aan de buitenkant - gemene bedrijfsafpersing aan de binnenkant.
Het resultaat - we zijn vrij om de wegen rond de LSE te bekladden en te blokkeren zonder angst voor arrestatie.
Vreemde oude wereld.
