Geest = Actie
Een van de meest obscene ideeën is dat je spiritueel bijzonder kunt zijn en vooruitgang kunt boeken op weg naar verlichting, terwijl je toekijkt en toestaat dat de wereld om je heen compleet naar de kloten gaat. Yoga buiten Auschwitz is niet genoeg. Nee, dat is het gewoon niet.
Ik doe mijn best om veel compassie te vinden voor mensen die dit idee promoten. Misschien dat ze 20 of 30 jaar geleden nog weg konden komen met zo'n gradeloosheid. Toen de wereld gewoon gemiddeld slecht was. Toen het kapitalisme een goede dag had. Toen de wereld high werd van de nieuwigheid van oneindige connectiviteit. Wie zou ik zijn om een beetje onschuldige neurotische verwennerij te bekritiseren?
Maar nu? Nee.
Als tiener zat ik elke zondag op de kerkbank van mijn Methodistenkerk in Stockport, woede gierde door mijn aderen bij het wekelijkse verraad van Jezus. De drug van mijn passie gierde door mijn hoofd en voerde me mee - ik was hulpeloos om het te stoppen. Jezus zei dat we arm moesten zijn en toen keek ik naar de gemeente. De toe-eigening van het ultimatum - de claim van de kerk op het christendom. Ik was uit mijn hoofd, spinnend, duizelig, met al het nieuwe, mijn lichaam, mijn geest, deze wereld - deze wereld van lijden, van onrecht, die me elke dag doodstak. Rust was een vreemd land waar ik nog nooit van had gehoord.
Om die reden heb ik altijd een hekel gehad aan conventionele "spiritualiteit" - mijn hekel is natuurlijk diep gebrekkig, zoals haat altijd is, niet in de laatste plaats omdat het gevoel zelf ondraaglijk spiritueel is.
Ik nam 20 jaar vrij om af te koelen. Wortelen in het veld. Luiers te wassen. Dingen.
Maar toen ik terugkeerde in de strijd, begon ik al snel te wankelen, ondanks twee decennia van geoefende onderdrukking.
Ik probeerde mijn best te doen binnen XR. "Regeneratieve cultuur" "zelfzorg". Oké, wat dan ook. Maar wat betekende het eigenlijk in de praktijk? Voel je slecht, neem rust. Hou van jezelf. Ban Nietzsche. Het resultaat: afleiding, desintegratie, depressie - burn-out.
Is dit onschadelijk? Nee. Want we zijn hier nu, niet 30 jaar geleden. De goede tijden zijn voorbij, de slapte, de zelfontdekking, het ik-ik-ik. Nu gaan we allemaal de hel tegemoet.
Ik probeer aardig te zijn. Leven en laten leven. Ik ben niet meer jong, niet meer zo extreem. Neem de middenweg Roger, zeg ik tegen mezelf. Maar wat betekent dit als er over tien jaar 500 miljoen Afrikanen in het stof liggen. We vuren dat massamoordwapen vandaag af om deze schandalige obsceniteit te manifesteren. Over tien jaar is het werk van de duivel gedaan.
De duivel zijn wij.
Wat betekent gematigdheid in een tijd van massamoorden? Doorlopen? Dit zal de eeuwige vraag zijn van de jaren 2020. Het decennium waarin we eindelijk alles overboord gooien.
De paradox - er is altijd een paradox - is dat de geest niet leeft in "spirituele plaatsen", de stille retraite, het kalme uitzicht op de bergen, maar op de plaats van confronterende actie. Elke "spiritualiteit" die zulke actie ondermijnt is ronduit slecht. Regeneratieve cultuur, als het al iets wezenlijks betekent, is alleen te vinden in de doodsstrijd van moed die wordt omgezet in collectief transgressief burgerlijk verzet. Het lichaam boven de geest. De geest boven het lichaam. De gemeenschap boven het individu. Drama boven "contemplatie".
"Dat waren de beste twee weken van mijn leven", zoals ik mensen graag vertel tijdens mijn avondlezingen - dat is wat mensen me vaak vertelden toen ze refereerden aan hun uitstap uit medeplichtigheid naar de waarheid - ook wel bekend als arrestatie. De reis, in gemeenschap, van lafheid naar moed, van zelfobsessie naar dienstbaarheid, van besluiteloosheid naar actie. Van een "veilige" plek naar de echte plek.
Zo komt het op mij over - zitten in een gevangeniscel is een spirituele daad, de enige plek van rust - niet zittend in de kerkbank, niet in de yogales, maar als je dag in dag uit naar de ingewikkelde ruwheid van de afgebrokkelde muur kijkt. Hier is God. In een tijd van kwaad weten we diep van binnen dat we hem alleen hier zullen vinden. Zo dom om ons anders voor te doen.
Om contact op te nemen met burgerlijke verzetsprojecten over de hele wereld: ring2021@protonmail.com
