✉️A Grondbeginselen voor hervorming en revolutie: Een open brief aan groene partijleden
De ineenstorting van het klimaat heeft ons voorbij de grenzen van het reformisme geduwd. Het is tijd om het historische precedent te volgen en op te roepen tot een revolutie.
Sinds mijn 14e denk ik letterlijk elke week na over het proces van sociale verandering. Het is mijn obsessie - het drijft me. Ik organiseer al even lang elke week mensen om van deze wereld een betere plek te maken. Ik heb jarenlang bekroond onderzoek gedaan aan King's College naar de dynamiek van politieke mobilisatie. Ik heb de literatuur gelezen. Vorig jaar besloot de New Statesman dat ik de 34e meest invloedrijke progressieve persoon in het Verenigd Koninkrijk was - de enige "milieuactivist" boven mij was de onaantastbare David Attenborough. Dus, geen druk, maar misschien zou je 5 minuten kunnen nemen om mijn gedachten over de Groene Partij te lezen.
Mijn besluit om deze brief te schrijven werd "getriggerd", om dat modieuze woord te gebruiken, door het volgende uit de Guardian in de aanloop naar de Britse verkiezingen:
"Op de vraag of de Groenen vinden dat gevangen klimaatbetogers vrijgelaten moeten worden, zei Carla Denyer dat het niet aan politici is om zich te mengen in individuele rechtszaken."
Voor het geval je het niet weet: mijn goede vriendin Phoebe, 22 jaar, hangt momenteel een lange gevangenisstraf boven het hoofd voor... jawel, 20 minuten lang over de weg lopen om te eisen dat haar generatie niet helemaal naar de kloten wordt geholpen. En voor het geval je je niet bewust bent van hoe het is in de ergste gevangenissen in Europa, lees over mijn ervaring in de Engelse Goelag.
Roger Hallam
Wat ik wil zeggen is dat reformistisch opportunisme in pre-revolutionaire tijden, gedefinieerd als doen "wat werkt" op de korte termijn in plaats van te reageren op wat objectief echt is, niet alleen moreel obsceen is, maar ook strategisch analfabeet.
Laat ik beginnen met dit standpunt te illustreren met een verhaaltje.
Ik was twintig jaar lang een biologische boer. Het was alsof je bloed uit een steen haalde. Ik vroeg mensen 5 pond extra uit te geven om lokale groenten te kopen die niet "de planeet vernietigen", zoals dat zo mooi heet. Ik hield van het werk, maar het leverde geen geld op en ik had elk weekend hoofdpijn van de stress. Ik belde mensen drie avonden per week, elke week - ruwweg 100.000 telefoontjes in die twee decennia - "om de bestellingen van mensen te krijgen" en om aardige "groene" mensen uit de middenklasse over te halen niet terug te gaan naar Sainsbury's, alleen maar omdat er een beetje schimmel op hun broccoli zat. Toen kwam Covid (de schok voor het systeem) en alles veranderde. Voor de allereerste keer belden voormalige klanten schaapachtig op met de vraag of ze hun bestellingen opnieuw mochten beginnen. Mijn lagere zelf (die behoorlijk laag kan worden) zei "rot op, ga verhongeren", maar geen zorgen, ik was heel professioneel (ik heb een goede christelijke opvoeding gehad) en gaf ze netjes hun groenten.
In de historische sociologie is het de kunst om naar sociale patronen te kijken. Een van de belangrijkste patronen is de wisselwerking tussen hervorming en revolutie. Deze termen hebben, formeel gesproken, strakke neutrale definities. Hervorming is werken binnen het systeem en proberen het te veranderen. Revolutie is buiten het systeem werken om te proberen het systeem zelf te veranderen. In reformistische tijden (wanneer er objectief gezien geen materiële mogelijkheid tot revolutie is) winnen de reformisten. In revolutionaire tijden (wanneer er geen materiële mogelijkheid tot hervorming is) wint de revolutionair. In de sociologie wordt dit structureel determinisme genoemd. Soms, niet altijd, is wat er gaat gebeuren bepaald. Het kan niet vermeden worden. Het is overduidelijk voor iedereen die naar de statistieken kijkt.
Laten we een voorbeeld bekijken.
Toen Lenin voor de revolutie in Rusland aankwam, bekeek hij de statistieken en wist hij dat er geen schijn van kans was dat het Russische leger de Duitsers in de Eerste Wereldoorlog zou verslaan. Ze hadden weinig wapens, geen voorraden en het moreel was onbestaande. Hij besloot dat het revolutionaire bolsjewistische programma zou zijn om koste wat het kost een einde te maken aan de oorlog met de keizer. Alle hervormingsgezinden vonden hem een volslagen idioot en zijn partij werd meteen als irrelevant beschouwd. Steun aan "Moeder Rusland" in de oorlog was ideologisch ononderhandelbaar. En dus besloten de hervormingsgezinden, om een lang verhaal kort te maken, tot een offensief om te bewijzen dat geloof belangrijker is dan realiteit. De eerste dag zag het er goed uit en toen stortte het hele front in toen de Duitsers nog een paar honderd mijl verder oprukten naar "Moeder" Rusland. De realiteit overtroefde het geloof. De Russische massa's wendden zich tot Lenin voor vrede, niet in het minst omdat hij al die tijd gelijk had gehad, en de rest is geschiedenis.
Het was structureel bepaald dat de Russen de oorlog zouden verliezen en dat dit een revolutie zou veroorzaken. Hetzelfde kan gezegd worden van de situatie voor de Franse Revolutie. Het was structureel bepaald dat het oude regime zou instorten vanwege de enorme toename van de staatsschuld. Toen durfde de minister van Financiën de koning eindelijk te vertellen dat het geld van de staat binnen zes weken op zou zijn.
Dit is het punt: Expediëntie werkt niet in een pre-revolutionaire periode waar de bredere context het einde van het regime bepaalt. Hoewel dit beleid, of het nu oorlog met de Duitsers is of verhoging van de Franse staatsschuld, op de korte termijn kan helpen om de status quo te handhaven, zal het uiteindelijk leiden tot de ineenstorting ervan.
Laten we teruggaan naar de biologische landbouw. Ik werd als dom gezien omdat het zoveel makkelijker zou zijn om het milieu te verneuken en gewoon een normale "commerciële" teler te worden. Maar Covid was onze eerste systeemschok: een beetje Eerste Wereldoorlog, een beetje "geen geld meer", en toen draaiden de rollen om. Iedereen wilde mijn groenten.
Als leiders van de Groene Partij besluiten om in het openbaar schijt te hebben aan gevangen jongeren die zich verzetten tegen de objectieve ineenstorting van het klimaat, terwijl ze de rol van "verstandige volwassene" spelen door in een gebroken, hervormingsgezind parlement te gaan zitten, kiezen ze de geëigende weg.
Het is duidelijk dat dit de immorele weg is, maar de logica van het reformisme is eigenlijk om revolutionairen gevangen te zetten. Het Kantiaanse gebod om mensen niet te gebruiken voor politieke doeleinden wordt genegeerd. Dit is wat het betekent om achter de macht aan te gaan. Je kunt tenslotte geen omelet maken zonder een paar eieren te breken.
In werkelijkheid is dit strategisch super dom omdat neoliberale regimes zullen instorten met miljarden vluchtelingen en massale voedseltekorten. Dit zijn objectieve omstandigheden die een revolutie in het structurele determinisme teweegbrengen. Net zoals het duidelijk was dat Rusland zou verliezen van het Duitse leger en de Franse staat zonder geld zou komen te zitten - zo is het ook bij 2C duidelijk dat westerse politieke regimes zullen instorten. Dat dit niet als vanzelfsprekend wordt gezien, komt door de macht van ideologie over feiten. In Rusland verblindde de patriottische ideologie dat "moeder Rusland" niet verslagen kon worden de mensen voor de zware verliezen van het land. De neoliberale progressieve, humanistische ideologie van de Groene Partij verblindt haar voor de feiten in 2024. Hun overtuiging is dat het huidige regime van materiële welvaart gebaseerd op de verkrachting van de natuur kan blijven bestaan - dat je groen kunt gaan en het kapitalisme kunt behouden.
Daartegenover staan de feiten die duidelijk worden gemaakt door de VN, het equivalent van generaals die berichten sturen vanaf het front. Onlangs zeiden ze dat we twee jaar hebben om de wereld te redden. Ze zijn niet "melodramatisch". Een mislukking zal "economieën decimeren", net als de fiscale crisis voor de Franse Revolutie. Dit is "generaalstaal" van de VN voor honderden miljoenen mensen die verhongeren. Hoe denk je precies dat het NIET "redden van de wereld" eruit zal zien?
Snap je? Afgezien van de kleine kwestie van morele corruptie - de Groene Partij steunt het verkeerde paard!
Over 5-10 jaar, als de klimaatschokken van het Covid-type zich in snel tempo aandienen, zal de Britse regering instorten en zal er een revolutionaire verandering plaatsvinden. Dat betekent een verandering in het regime en de manier waarop nationale beslissingen worden genomen: massale sociale ontwrichting die de grondwet verandert. Of het regime zal instorten in een vorm van fascisme of we zullen een democratische revolutie krijgen die van buiten het systeem komt - geleid door mensen zoals Phoebe. Mensen die "irrelevant" en nooit "slim" genoeg waren om aan de macht te komen, worden plotseling "in grootheid gestuwd", om Shakespeare te citeren. Lees de geschiedenis van revoluties - het is al honderd keer eerder gebeurd. Het ene moment poetst een sullige intellectueel ramen, wied wortels, zit in een cel. Het volgende moment bestuurt ze de staat. "Uit het niets" zoals ze zeggen. Dat heet geschiedenis. Maar de kernideologie van onze tijd is dat de geschiedenis eindigde in 1989. De leiders van de Groene Partij vinden dat ze geen geschiedenis hoeven te lezen en dus niet over revolutie hoeven na te denken.
De dwaasheid ervan.
Dus wat is het plan? Vanuit een structureel deterministisch gezichtspunt zou ik zeggen dat er geen schijn van kans is dat het leiderschap van de Groene Partij "de feiten" onder ogen ziet. Ideologie overtroeft de realiteit voor de breuk elke keer. Maar er is een kleine rimpel in het historische record. Een klein percentage van de hervormers zal slapeloze, donkere nachten hebben en denken "Verdomme, ik sta aan de verkeerde kant". Dan worden ze revolutionairen. Blijkbaar waren 20% van de leden van de Generaal van de Boedel, het eerste revolutionaire orgaan van de Franse Revolutie, aristocraten die dat "oh fuck"-moment hadden gehad. Maar zij waren slechts een druppel op de gloeiende plaat van de aristocraten in Frankrijk in die tijd. De rest at nog steeds taart. Vandaag de dag is het een "groene" taart.
Er zijn mensen in de Groene Partij en anderen in reformistische kringen die dit artikel lezen en die zich terdege bewust zijn van de onweerlegbare logica van wat ik zeg (d.w.z. ze ontkennen het klimaat of de sociale wetenschap niet). Aan hen vraag ik om zich bij ons te voegen op straat en in de vergaderingen. Ja, ze zullen ertoe leiden dat je in de gevangenis belandt, maar je kunt welbewust glimlachen dat je aan de goede kant van de geschiedenis staat wanneer hervormingsgezinden je afdoen als rechtvaardig maar irrelevant.
Meer dwaasheid.
Het is je misschien opgevallen dat ik beleefd heb weggelaten wat er met de huidige leiding van de Groene Partij zal gebeuren na de revolutie. Om opportuniteitsredenen zal ik niet in details treden (we zijn allemaal hypocrieten, hoewel sommigen meer dan anderen), maar laten we zeggen dat de geschiedenis niet vriendelijk kijkt naar fascistische appeasers. Ongetwijfeld zal op Parliament Square, naast de standbeelden van de bajesklanten Nelson Mandela en Gandhi, het volgende standbeeld van Pheobe zijn, niet van Carla.
Wil je van kant wisselen? Stuur een e-mail naar Roger.hallam.uk@gmail.com voor een gesprek.
Dit is wat ik deze week heb gedaan.
Damien Gayle
Duidelijk maken dat de fysieke handeling van het in de lucht blazen van broeikasgassen een objectieve realiteit is en geen kwestie van ideologie, geloof of politiek.
Het is een misdaad - de grootste misdaad in de geschiedenis van de mensheid.
Uiteraard.
Ik roep mensen op om met borden naar de rechtbank te komen om duidelijk te maken dat de jury recht heeft op de hele waarheid en niets dan de waarheid.
Ik organiseer mijn maandelijkse Zoom call met een vraag-en-antwoord sessie en breakout groepen. Lig niet ellendig in bed. Kom en doe mee.
Je kunt je aanmelden voor burgerlijke ongehoorzaamheid bij Just Stop Oil in het Verenigd Koninkrijk of internationaal via het A22 Netwerk.
