Onze verantwoordelijkheden op dit moment
Normaal gesproken reageer ik niet op FB-posts van mensen, niet in de laatste plaats omdat er maar 24 uur in een dag zitten. Maar ik wil graag wat commentaar geven op Jon's recente post (Zie volledige tekst hieronder). Ik wil duidelijk stellen dat ik het grootste respect heb voor Jon Fuller, en hoewel Rupert Read en ik diepgaande meningsverschillen hebben, is het duidelijk dat deze meningsverschillen niet persoonlijk zijn.
Ik wil de modieuze veronderstelling aanvechten dat zolang mensen "verdomd hard werken" alles goed is. Dat is niet zo. Sommige acties zijn effectiever en moreler dan andere, en in een noodsituatie telt - per definitie - maar één actie, en dat is een noodactie. Als een huis in brand staat, zoals de gebruikelijke analogie is, en kinderen staan op het punt om dood te branden in het gebouw, dan is er maar één actie: de deur openbreken, naar binnen rennen, de kinderen grijpen en ze naar buiten brengen - of ze nu wel of niet dood zullen zijn tegen de tijd dat je bij ze bent, of dit nu wel of niet schade aan jezelf zal toebrengen - en ongeacht wat je van plan was om te doen.
We hebben te maken met een absolute noodsituatie, een obsceniteit zonder woorden: een project van regeringen om de moord op miljarden jongeren en armen toe te staan om de macht en rijkdom van een kleine minderheid te behouden, zoals Jon volledig accepteert.
In zo'n situatie zijn er geen verschillende manieren van handelen. Er is maar één morele en effectieve manier van handelen, die honderden keren in de menselijke geschiedenis is herhaald wanneer heersers overgaan tot massaal geweld: rebellie; in de moderne context betekent dit een specifieke activiteit: burgerlijk verzet. En in de Britse context weten we wat dat betekent op basis van inlichtingen van mensen binnen de staat: massale betrokkenheid bij het legaal overtreden van wetten, wat leidt tot meer dan 3000 arrestaties in twee tot drie weken - ik voeg daar ongeveer 500 mensen aan toe die in voorarrest zitten. Dat is de enige manier om snelle wetgevende actie van de regering te bewerkstelligen. Zo ziet de deur eruit. En iedereen moet laten vallen wat hij doet om het omslagpunt te bereiken - de kracht die de deur openbreekt. We zijn er nog niet in geslaagd omdat te veel mensen andere dingen doen die niet werken.
En de reden hiervoor is dat, hoewel mensen de Noodtoestand "intellectueel" begrijpen, ze ervoor kiezen om zich er niet emotioneel - of spiritueel - mee bezig te houden. Ze houden zich bezig met verdringingsactiviteiten om de realiteit van hun verantwoordelijkheden te vermijden. Daarom vermoed ik dat 350 mensen Jon's post leuk vonden - iedereen kan het gevoel hebben dat ze hun steentje bijdragen. Nee - dat is niet hoe het is in een noodsituatie, sorry. Het gaat er niet om dat we allemaal opschieten en aardig zijn. Er moet een specifieke taak worden uitgevoerd.
Ik herinner me altijd Nicolas Stein, van de London School of Economics, die causaal voorspelde (zoals elitefiguren doen) dat klimaatverandering deze eeuw zal lijken op de Eerste Wereldoorlog, de Tweede Wereldoorlog en de Grote Depressie in één. Dus hier is een citaat van wat ik onlangs las over Passendale in 1917 (beschreven door de Britse historicus AJP Taylor als "de blindste slachting van een blinde oorlog"):
"Het doel was weer een andere fantasie van generaal Haig, een plan om uit de Ieper Salient te breken en Antwerpen en de Kanaalhavens van België te veroveren. Voor de Britse soldaten was het de ergste slag van de oorlog. De grond was vlak, doorweekt, kapotgeschoten door granaatvuur. Op de eerste nacht van de aanval, de laatste dag van juli, begon het te regenen en na een korte onderbreking in september, hield het niet op tot november. Drieduizend Britse kanonnen vuurden meer dan vier miljoen explosieve granaten af, bijna vijf ton springstof voor elke meter Duitse loopgraaf. Het resultaat was een modderig moeras, een zee van zwart afval en granaattrechters, karkassen van paarden en mannen, ratten zo groot als katten, wolken van gele en bruine mist, een ondraaglijke stank van rot en gangreen, de zoete geur van viooltjes, die de geur van gas was en dus ook de geur van de dood. Gewonden van een plank laten glijden was verdrinken in een peilloos moeras. Schutters werkten dij-diep in het water. Om over open terrein op te rukken, gebruikten soldaten de lichamen van de doden als stapstenen. Op de dag van de laatste aanval bracht een hoge Britse stafofficier in de buurt van Haig, luitenant-generaal Sir Launcelot Kiggell, zijn allereerste bezoek aan het front. Toen hij zo ver als zijn auto kon kwam, begon hij, ontzet door de omstandigheden, te huilen. "Goeie God," zei hij, "hebben we echt mannen gestuurd om daarin te vechten?" De man naast hem, die in actie was geweest, antwoordde ronduit: "Het is verderop nog veel erger"."
(uit "Into the Silence: De Grote Oorlog, Mallory en de Verovering van Everest". Wade Davis, 2011.)
"Het is veel erger verder naar boven". De reden waarom we nog geen succes hebben geboekt tegen degenen die van plan zijn om onze kinderen mee te nemen naar deze hel, is dat we nog niet naar de frontlinie zijn gegaan - en als we daar aankomen, zullen we ontdekken dat "het verderop nog veel erger is". De lafheid van onze generatie zal met dezelfde volslagen minachting en afschuw worden behandeld als de geschiedenis nu kijkt naar de pathologie van Generaal Haig.
Verplaatsingsactiviteiten in de huidige context gaan allemaal over het ontkennen van de dood. Dus als je deze post gelezen hebt, doe dan het volgende: denk na over de vernedering en de pijn die je zult lijden in de aanloop naar je dood. Denk na over de feitelijke onvermijdelijke handeling van je dood. Denk na over wat er met je zal gebeuren nadat je dood bent. Voel hoe dat voelt. Kijk dan in een spiegel en stel jezelf een eenvoudige vraag "wat zijn mijn verantwoordelijkheden op dit moment?"
Burning Pink en aanverwante netwerken werven mensen die bereid zijn tot burgerlijk verzet in 2021: actie zal leiden tot arrestatie en voorarrest. Om anderen te ontmoeten die klaar zijn om naar hun verantwoordelijkheden te handelen, stuur een email naar:
ring2021@protonmail.com
--
Voor degenen die het niet gelezen hebben, hier is de post van Jonathan N Fuller:
"Extinction Rebellion heeft de boel echt in beweging gebracht, ons samengebracht en ons een veel krachtiger stem gegeven. Maar sommige van de stichtende moeders en vaders vonden dat XR de weg kwijtraakte en aangezien Roger Hallam al te vaak in zijn ballen was getrapt, hielp hij bij de oprichting van 'Burning Pink' (voorheen 'Beyond Politics'). Een andere belangrijke figuur was Rupert Read, die zich genoeg zorgen maakte over de richting van XR dat hij nu heeft geholpen om 'Greens Can' op te richten.
Ik weet dat sommige mensen zich zorgen maken over de fragmentatie, maar ik ben er relaxed over. Het hoeft geen probleem te zijn.
Voorlopig zal XR de go-to groep blijven voor degenen die zich wanhopig zorgen maken nu het klimaat afbrokkelt en een reeks ecologische druk echt begint toe te slaan. Deze crisis wordt alleen maar erger. Veel erger. Dus meer mensen zullen zich melden, wat de belangrijkste sprekers ('spokes') ook doen.
Een van de structurele problemen van XR is de spanning tussen groepsautonomie, de wens om via consensus te handelen en het opstellen van een strategisch plan. Dat kan verlammend werken.
Persoonlijk kan ik niet tegen verlamming; als ik blokkeerders of infiltranten tegenkom (die hebben we) loop ik eromheen. Er is bijvoorbeeld een kleine minderheid die niet houdt van de taal die ik gebruik als ik de media aanpak. Er zijn mensen die het niet leuk vinden als ik zeg dat de BBC het meest alarmerende nieuws "onderdrukt" of "de BBC heeft van de jongeren het enige gestolen dat ze nodig hadden om zichzelf te verdedigen - informatie". Er zijn mensen die, om hun eigen redenen, geen aanstoot willen geven.
Hier is het ding - ik hou niet van het aantal verwijzingen naar 'verkrachting' en afbeeldingen van dildo's in 'Burning Pink' materiaal en ik ben het niet eens met Rupert Read dat de ineenstorting van de beschaving onvermijdelijk is (behalve in een aantal laaggelegen eilandstaten, die zullen worden vernietigd door de rijke wereld), maar ik zal niet proberen om anderen te dicteren wat ze doen en wat ze zeggen. Zolang mensen verdomd hard werken om de grootste genocide in de geschiedenis te stoppen, zou niemand van ons hen mogen dwarsbomen of afremmen.
Naarmate we verder gaan dan Covid zullen onze moedigste en heldhaftigste activisten naar voren komen met NVDA's. Het kan XR zijn, Burning Pink of GreensCan, of een andere nieuwe groep. Maar het maakt niet uit zolang we allemaal betrokken raken en risico's nemen.
Er staan letterlijk miljarden levens op het spel en niemand van ons heeft het recht om toeschouwer te zijn. Iedereen kan iets doen om genocide te stoppen. Maak nu plannen voor je acties in 2021.
Wat mij betreft, ik ben door de NHS in isolatie geplaatst. Ik ben een paar dagen geleden in contact gekomen met iemand met C19, maar als ik geen symptomen ontwikkel, zal ik op 24 december worden vrijgelaten.
Ik heb in elk geval een pauze gepland tot 4 januari en zal nu een tijdje stil zijn, tenzij er iets ontploft. bv. een plotselinge beslissing in de CGAN-zaak."
