Life Not Money - LSE-campagne
"Roger Hallam - stippen spuitkrijt zijn niet genoeg"
Life not Money at the LSE campagne agenda. Post nummer 1
Oké, als dit bekend klinkt, dan komt dat omdat het zo is. Nadat het team in slechts acht weken tijd als het ware King's College heeft uitgekozen voor het afstoten van fossiele brandstoffen, verhuist het team naar nieuwe weiden - 5 minuten verderop naar die grote prestigieuze, vooruitstrevende instelling - de London School of Economics.
Het lijkt erop dat het een beetje moeilijk is om schoonmakers te vinden. Afgezien van het feit dat de schoonmakers slechts £7-8 per uur betalen (na verplichte onbetaalde pauzes), krijgen ze geen ziektegeld, geen pensioen en beperkte vakantietijd. Om het nog erger te maken dwingt het management ze om zich om te kleden in de toiletten, stelen ze hun loon, geven ze de beste diensten aan hun familie en vrienden en laten ze in het weekend "illegalen" werken voor 3 pond per uur (waarbij ze de rest van het loon zelf opstrijken). Oh en om extra diensten te krijgen moet je met de opzichters naar bed. Yep, welkom in het ongereguleerde wilde westen van de uitbestede arbeidsmarkt in Londen. Aan de andere kant van de schaal ligt het salaris van een LSE-directeur rond de 500.000 pond per jaar (meer dan genoeg voor een heleboel dure drugs en prostituees vermoedelijk).
Wij denken dat hier per saldo ruimte is voor verbetering. Onze eenvoudige, haalbare en volledig rationele eis is dat het salaris van de VC met 100.000 wordt verlaagd en dat het geld wordt gebruikt om de schoonmakers fatsoenlijke salarissen en arbeidsvoorwaarden te geven. Lijkt redelijk.
Zoals het citaat uit een reactie op mijn eerste bericht over de King's College-campagne (zie titel) terecht aangeeft, zullen een paar dotten spuitkrijt niet genoeg zijn. Maar hoe zit het met (verschrikkelijk) veel! Nou, we hebben een plan (om de hoofden op hol te brengen) en op papier zullen we winnen. Dus leun achterover en wacht op toekomstige afleveringen van dit dagboek om te zien hoe de show zich ontvouwt.
Doe ook mee - we zijn aan het "werven" - dit is een open online campagne - iedereen kan meedoen en plezier maken, op welk niveau dan ook en je bent van harte welkom om mee te doen. Stuur me een berichtje.
En dan is er nog de kleine kwestie van geld. De King's College-campagne kostte meer dan duizend dollar aan materialen en boetes enz. Ga alsjeblieft naar Crowdpac online en doneer £3/£10/£1000 (we zijn niet kieskeurig) aan de King's College Climate Emergency fundraiser om de kosten voor beide campagnes te dekken.
En vergeet niet om de pagina te liken: zie de link in de comments.
Corruptie aan de London School of Economics - zeker niet!
LSE Life not Money Campaign Diary Post nr. 2
Het afgelopen jaar heb ik veel tijd besteed aan het interviewen van uitbesteed personeel in Londen. Maar niets bereidde me voor op de litanie van vreselijkheid die ik kreeg toen ik twee dagen lang naar de verhalen van LSE-schoonmakers luisterde. En dit is een "progressief" instituut van "wereldklasse" waarvan de academici eindeloos onderzoek produceren dat zegt dat ongelijkheid slecht, slecht en nog eens slecht is. Hier is een typisch citaat:"Ik werk hier al vier jaar in ploegendienst en ze geven me nog steeds geen volledige dienst zonder lange pauze in het midden. Familievrienden en verwanten krijgen de beste banen. Het uitbestede management organiseert dit. Het management van de LSE weet hiervan en doet er niets aan. Het management steelt het geld van de schoonmakers. Vrouwen hebben met het management geslapen om extra uren te krijgen. De hele zaak is corrupt en supervisors vallen de vrouwen aan en worden niet eens gestraft. Het is volledig corrupt en LSE weet hiervan. En het kan LSE niets schelen zolang het werk maar gedekt is en ze er niet over na hoeven te denken. Talloze medewerkers komen hier en krijgen de eerste twee weken geen cent betaald - en dan nog eens twee weken en krijgen niet betaald en vertrekken dan met niets." LSE-schoonmaker maart 2017.Nu het goede nieuws: het staat allemaal op het punt te veranderen met de moeder van alle geweldloze directe actie-escalaties - te beginnen op de 25e (zie FB-evenement - kom alsjeblieft en deel). Onthoud dat we een plan hebben! Er is geen kattenfoto deze keer. Ik weet het ... sorry.
(WEER) GEARRESTEERD
Life not Money at the LSE campagne agendapost 3.
Oké, een kleine vertraging sinds de vorige post - het leven stond in de weg.
De "Life not Money at the LSE"-campagne vraagt iets wat iedereen wil, maar waarvan niemand denkt dat het realistisch is en daarom wordt het nooit gevraagd (dat oude verhaal): dat de directeur van de London School of Economics 100.000 pond minder salaris krijgt (het laatste gerucht gaat dat de nieuwe directeur meer dan 500.000 pond per jaar krijgt) en dat het geld wordt gebruikt om de lonen en voorwaarden van de laagstbetaalde werknemers van de school te verbeteren (8 pond per uur als je de pauzes meetelt). Dat lijkt allemaal heel redelijk en "onmogelijk". Of zoals een docent me met een afwijzende handbeweging zei: "Geen kans!"
Des te meer reden om het te vragen, zeg ik. Dus vertrokken we vorige week om letterlijk de waarheid aan de macht te brengen. De macht was niet onder de indruk en vier van ons werden gearresteerd en de waarheid (zie foto) werd de volgende dag van de muren gewassen. Maar ach, dit hoort allemaal bij het plan zoals we zullen zien.
Life Not Money at the LSE Campaign Diary Post no 4.
Een tijdje geleden hielp ik bij het opzetten van King's College Climate Emergency om het management daar zover te krijgen dat ze afstand zouden doen van alle fossiele brandstoffen. We wonnen onze eis in 8 weken van wekelijkse escalerende directe acties - geholpen door een 14-daagse hongerstaking van mijzelf. Niemand dacht dat we konden winnen, maar dat deden we wel.
Nu staan we tegenover de Goliath van het geglobaliseerde, corporatistische, superrijke topmanagement van de LSE. Onze katapult deze keer is om volgende week op borgtocht vrij te komen en naar de gevangenis te gaan als ze blijven weigeren om rond de tafel te gaan zitten en te praten over onze eis om het salaris van de directeur met 100.000 dollar te verlagen en het geld te besteden aan het creëren van fatsoenlijke salarissen en voorwaarden voor de laagstbetaalde werknemers van de school die worstelen met 8 pond per uur (inclusief onbetaalde pauzes) - gematigd, haalbaar, verstandig ..... en "onmogelijk".
Wie weet wat er gaat gebeuren? Maar één ding is zeker - als LSE studenten en actievoerders in de gevangenis stopt omdat ze met krijt op hun muren protesteerden tegen de grote ongelijkheid op de school ... dan zullen ze er niet al te best uitzien.
En we zullen een nieuwe weg zijn ingeslagen in hoe creatief activisme eruit moet zien in deze donkere tijden.
Tijd voor slogans dus:
Speak truth to Power!
Be Brave and Act Free!
Life not Money!
... en die favoriet van alle tijden...
Lipstick not Truncheons! ....
