Ik ben uit de gevangenis en zo kwaad als de pest

Ik ben ongeveer een week geleden uit de gevangenis gekomen na bijna vier maanden. Zoals jullie misschien weten, zat ik gevangen omdat ik een toespraak van 20 minuten had gehouden over zoom. Dat was het. Ik zat in voorarrest. Ik moet nog voor een misdaad veroordeeld worden. Ik heb geen enkele misdaad begaan. Ik dien een verzoek in bij de rechtbank om de aanklacht van "samenzwering om openbare overlast te veroorzaken" te laten vervallen. Ik heb niet samengespannen - ik heb een daad van meningsuiting gesteld. En wat er gebeurde - het blokkeren van snelwegen door op bruggen te gaan staan, was absoluut geen openbare overlast. Gezien wat ons te wachten staat. Gezien wat deze maatschappij heeft gedaan. Wat er nu opgesloten zit.

Als de zaak wordt geseponeerd, zal ik kijken of ik een aanklacht kan indienen wegens onrechtmatige opsluiting. Als ze de zaak niet seponeren, zal ik op het (geweldloze) oorlogspad gaan. Ik weet wie ik ben en ik ken mijn rechten. Ik zal niet toekijken hoe die geschonden worden. Niet vanwege de schade die het mij persoonlijk berokkent. Dat is mijn laatste zorg. Ze kunnen me in de gevangenis stoppen wanneer ze maar willen en zo lang als ze willen.

Nee, ik doe het omdat mensen stierven zodat onze generatie en toekomstige generaties konden genieten van de vrijheden en vrijheden van dit land, en het laatste wat ik ga doen is toekijken en diegenen verraden die het ultieme offer brachten zodat ik kan leven. Fundamenteler kan het niet.

Ik ben knettergek en dat is een vreugdevolle plek om te zijn. Want alleen als je zo gek bent als de hel - geconfronteerd met waar wij voor staan - kun je je ooit vrij voelen in de ware zin van het woord. Alleen als je zo gek bent als de hel - geconfronteerd met wat we onder ogen zien, kun je enig respect voor jezelf hebben. Alleen door zo gek als een deur te zijn, kun je zijn wie je werkelijk bent. Als je dit niet begrijpt in 2023, met respect, dan begrijp je gewoon niet wat het betekent om een leven te leiden. Mijn moeder zei tegen me "Het leven is om te leven" - wat betekent dat het is wat het is en dat je opstaat en het onder ogen ziet.

Mijn laatste celgenoot in de gevangenis had daar twee weken moeten zitten. Ze hebben met zijn papieren geknoeid en hij kwam pas na zes weken vrij. Wat deed hij toen? Hij ging door. Hij schreef elke dag aanvragen naar verschillende gevangenisafdelingen - al die dingen. Toen zijn vriendin hem voor het eerst aan de telefoon vertelde dat ze van hem hield, was hij in de wolken. Hij sprong van vreugde van het bovenste bed. Hij had een vreselijk auto-ongeluk gehad en had moeten sterven. Twee maanden in coma. Hij had een grote deuk op zijn hoofd. Hij kon maar uit één oog zien. Hij zag er niet zo goed uit. Had een drankprobleem en al de rest. Maar hij leefde zijn leven. Hij is mijn held.

Onthoud dat dit geen oefening is, zoals al is gezegd. Je leest dit bericht. Goed, ga dan en leef je leven - wat betekent dat je alles doet wat nodig is om de apocalyps waar we voor staan te stoppen. Zelfs als het je dood wordt. Echt - dat is wat leven op dit moment betekent. Net als in eerdere tijden van totale crisis.

Ik weet niet hoe ik zal eindigen en het kan me niet veel meer schelen. Ik heb over de bergtop heen gekeken, hoewel ik dat ongetwijfeld vaak zal vergeten. Ik heb een glimp opgevangen van wat het is om echt mens te zijn. Ik stap verder. En het is in dit stappen dat ik mezelf, de mensheid en deze wereld zal dienen. Want uiteindelijk is het allemaal één ding.

Er kan niet veel meer worden gezegd dan dat.

Heel erg bedankt voor alle ondersteunende brieven en kaarten. Tot ziens op straat x

Afbeelding: Zonder titel (Gevallen engel), acryl en oilstick op doek. Jean-Michel Basquiat (1981)