Het is beter om eervol te sterven dan als een schaap
Warschau 1943 - Londen 2022
In 1943 kwam het bericht binnen dat in het Joodse getto in Warschau mensen werden afgevoerd om in Auschwitz te worden vergast. Het dode gewicht van ontkenning hield de realiteit op afstand. "Ze zullen ons toch niet laten sterven". "We zijn toch zeker van enig nut". "Kwaad van deze omvang kan niet gebeuren". De ontkenners hadden het mis. De nazi's wilden hen dood hebben, maar ze vertelden de leugens die nodig waren om iedereen passief te houden. De Joodse politie werd gecoöpteerd om iedereen in het gareel te houden.
Toen het aantal getto's was gedaald van ongeveer 300.000 naar 60.000 gebeurde de flip. Ze gaan ons allemaal vermoorden. Het was te laat om te leven, maar niet te laat om weerstand te bieden. Om met eer te sterven in plaats van te sterven als schapen. De Joden vochten als een bezetene. Veel langer dan verwacht. Maar uiteindelijk waren ze allemaal dood, op een paar onderduikers na.
De geruchten begonnen al in 1933. Sommigen zeggen vanaf 1923 (Hitlers bedoeling was duidelijk genoeg in Mein Kampf). Ze groeiden tijdens de jaren 1930. Ze schreeuwden in 1939. Toen was het te laat.
Dit verhaal was ooit de grootste morele waarschuwing van de Europese Cultuur. Nooit meer. Nooit meer. Nu worden degenen die over onze verantwoordelijkheden spreken het zwijgen opgelegd. We mogen niet meer horen dat we zo'n kwaad weer hebben laten gebeuren.
De geruchten over het uiteindelijke massamoordproject begonnen in de jaren tachtig te komen (hoewel het al duidelijk genoeg was vanaf de jaren zestig). Sinds 1990 zijn ze elk jaar toegenomen. Net als de ontkenning. "Ze zullen ons toch niet laten sterven" "We zijn toch zeker van enig nut". "Kwaad van deze omvang kan niet gebeuren"
In 2022 zijn de geruchten een schreeuw geworden. En nu is het te laat.
Sir David King heeft onlangs duidelijk gemaakt dat het smelten van het Noordpoolijs onomkeerbaar is en daarmee ook de explosie van het vrijkomen van methaan uit de permafrost.
Het is geen toeval dat zowel ikzelf als Andreas Malm, schrijver van "How to blow up a pipeline", ondanks onze meningsverschillen, onafhankelijk van elkaar zijn gaan stilstaan bij de episode in Warschau als het duidelijkste historische voorbeeld van waar we op afstevenen en van wat het betekent om weerstand te bieden aan wat komen gaat.
Deze week, nu de stad waar ik woon, Londen, de 40 graden is gepasseerd, nadert de duivelse ontkenning haar hoogtepunt. Overal is er ontwijking. Oorverdovende, verstikkende stilte. Dat is de aard van "slechts een mens" zijn.
Om te overleven moeten we bovenmenselijk worden. We moeten de curve voor zijn. We moeten besluiten dat het beter is om eervol te sterven dan als makke schapen. Ongeacht of we het overleven of niet.
De meeste mensen zullen deze vergelijking belachelijk, zelfs schandalig vinden. "Kijk om je heen, alles gaat goed". Maar de overeenkomsten tussen die tijd en deze tijd gaan niet verloren voor leden van de Joodse gemeenschap.
Het afgelopen jaar ben ik bevriend geraakt met een prominente Joodse zakenman. Hij steunt Just Stop Oil volledig. Hij legde uit waarom. "Wat je moet begrijpen, Roger, is dat mijn familie Rusland ontvluchtte aan het begin van de twintigste eeuw. We gingen naar Duitsland - het leek het beloofde land." Ze werkten hard en in 1934 hadden ze warenhuizen. Op een nacht gooiden de nazi's alle ruiten van hun winkels in en moesten ook zij Duitsland ontvluchten. Hij vertelde me, "mijn familie weet wat het is om alles in twee weken te verliezen".
Om in contact te komen met burgerverzetsgroepen over de hele wereld: ring2021@protonmail.com
