Klimaatrealiteit: De diagnose waaraan we niet kunnen ontsnappen
De klimaatcrisis is niet langer een toekomstige bedreiging - het is een terminale diagnose en de enige morele reactie is nu om te doen alsof alles van ons afhangt, want dat is ook zo.
Er komt een moment in je leven dat de feiten je niet toestaan om weg te kijken. Je voelt het voordat je er erg in hebt: er is iets vreselijk mis en de tijd dringt.
Laten we dus met iets eenvoudigs beginnen. Hoe weet je dat iets waar is?
Neem het voorbeeld van kanker. Als je een knobbeltje voelt of symptomen hebt, vraag je niet gewoon aan je partner wat hij denkt. Je gaat naar een dokter. En niet zomaar een dokter - je wilt een specialist. Iemand die wettelijk verplicht is om je de waarheid te vertellen, hoe moeilijk het ook is om te horen. Je wilt de tests, de scan, de gegevens. En bovenal wil je een getal: "Hoe groot is de kans dat ik het heb?". Want dat getal verandert alles.
Je wilt geen vage geruststellingen. Je wilt de waarheid. Als de dokter zegt dat er 50% kans is, verandert je leven op dat moment. Je komt in actie. Je begint snel beslissingen te nemen. Want het alternatief is de dood. En daar kan niemand voor weglopen.
Het is diezelfde helderheid, diezelfde objectiviteit, die we moeten inbrengen in de klimaatcrisis. Want de waarheid is - en ik bedoel dit letterlijk - dat de planeet kanker heeft. Het verspreidt zich. Het is terminaal. En het zal ons doden als we niet onmiddellijk handelen.
Dit is geen ideologie. Het is geen politiek. Het is niet "slechts jouw mening". Het is fysieke realiteit. En net als kanker maakt het niet uit wat je gelooft.
In 1989 waarschuwde NASA-wetenschapper James Hansen de VN dat de samenleving zou instorten als we de uitstoot niet zouden verminderen. Dat was 35 jaar geleden. In 2025 is de temperatuur wereldwijd gestegen tot 1,6°C boven het pre-industriële niveau. En de opwarming gaat steeds sneller. Gedurende het grootste deel van de 20e eeuw bedroeg de stijging ongeveer 0,18°C per decennium. In de afgelopen tien jaar is het meer dan verdubbeld tot 0,37°C per decennium. We liggen nu op koers naar 2°C rond 2035 - en dan zijn we nog optimistisch.
Maar wat betekent dat getal?
Tim Lenton en collega's hebben een baanbrekend, door vakgenoten getoetst artikel gepubliceerd: "The Future of the Human Niche". Daarin staat heel duidelijk: bij een opwarming van 2°C zullen ongeveer 1 miljard mensen niet langer kunnen leven waar ze nu leven. Dat is 25% van het aardoppervlak dat onbewoonbaar wordt. Een miljard vluchtelingen - in slechts een paar jaar.
Om dat in context te plaatsen: er waren 50 miljoen vluchtelingen na de Tweede Wereldoorlog. Dat was de ergste oorlog in de geschiedenis van de mensheid. Wat komen gaat is twintig keer erger.
En dat cijfer - één miljard - omvat alleen de gevolgen van extreme hitte. Het omvat niet wat er gebeurt als kuststeden verdrinken door de stijgende zeespiegel, als droogtes gewassen vernietigen, als bosbranden hele regio's verwoesten, als zoet water verdwijnt. De waarheid is dat de ineenstorting van het klimaat niet alleen een milieukwestie is. Het is een ineenstorting van het hele systeem. Het beïnvloedt voedsel, gezondheid, huisvesting, energie, migratie en oorlog - allemaal tegelijk.
Denk je nog steeds dat dit alleen over ijsberen gaat?
Als je nog steeds niet overtuigd bent, neem het dan niet van mij aan. Neem het aan van de verzekeringsindustrie. In 2024 publiceerde de Britse actuariële vereniging - een groep mensen wiens werk het is om risico's te meten voor de kost - een rapport waarin werd voorspeld dat we bij een opwarming van 2°C 2 miljard doden zullen zien. Bij 3°C? 4 miljard. Dat is de helft van de wereldbevolking.
En dit is geen worst-case modellering. Dit is hun basislijn. Dit is wat de mensen die je leven, je bedrijf, je pensioen verzekeren het meest waarschijnlijk achten dat er zal gebeuren als we onze huidige koers aanhouden.
Het wordt nog erger. Omdat de ineenstorting van het klimaat geen eenmalige crisis is - het zet op hol geslagen terugkoppelingen in gang. IJs smelt en vermindert het vermogen van de planeet om zonlicht te weerkaatsen, waardoor de aarde sneller opwarmt. Permafrost ontdooit en laat methaan vrij, een broeikasgas dat 80 keer krachtiger is dan CO₂. Bossen verbranden en geven koolstof af. Bodems verliezen hun vermogen om emissies te absorberen. Alles begint zichzelf te voeden. Zelfs als we morgen zouden stoppen met alle menselijke uitstoot, zouden deze systemen de aarde kunnen blijven opwarmen - mogelijk tot voorbij het punt van herstel.
De meeste omslagpunten worden geschat tussen 1°C en 2°C. We zitten nu al op 1,6°C. We zitten nu in de gevarenzone. Er is geen buffer meer. Er is geen foutmarge meer. Dit gebeurt in real time.
Dus wat doen we?
Het antwoord is niet anders dan dat van een kankerpatiënt. Twee dingen: stoppen met het erger maken en beginnen met het herstellen van de schade. Dat betekent zo snel mogelijk een einde maken aan de uitstoot van fossiele brandstoffen. Dat betekent het opschalen van koolstofverwijdering in noodsituaties. Dat betekent alles mobiliseren wat we hebben.
Zal het werken? Dat weten we niet. Maar wat we wel weten is dit: als we niets doen, zullen miljarden mensen sterven. En niet in een abstracte toekomst. In onze levens. In de levens van onze kinderen.
Dit is geen probleem dat "iemand anders moet oplossen". Dit is jouw verantwoordelijkheid, jouw noodgeval, jouw wereld.
En als je denkt dat je nog een keuze hebt - laat ik er geen doekjes om winden: die heb je niet. Als jouw handelen of niet-handelen bijdraagt aan deze ineenstorting, vernietig je niet alleen je eigen toekomst. Je vernietigt de levens van iedereen om je heen. Je veroordeelt hele generaties tot de hel op aarde omdat je de waarheid niet onder ogen kon zien.
Het is niet alleen dwaas. Het is niet alleen egoïstisch. Het is slecht.
Laat me even persoonlijk spreken. Ik heb honderden mensen ontmoet die, nadat ze deze realiteit hadden gehoord, besloten om in actie te komen. Gewone mensen. Leraren, verpleegkundigen, studenten, grootouders. Ze hebben hun baan opgezegd. Ze werden gearresteerd. Sommigen gingen naar de gevangenis. Niet omdat ze helden waren. Maar omdat ze één simpel ding begrepen: als we niet vechten, sterven we. Als we niet in opstand komen, verbranden we.
Je kunt je hier niet half toe verplichten. Je kunt niet een kleine donatie geven, je een beetje schuldig voelen en weer verder gaan. Als je eenmaal de waarheid hebt gehoord, ben je verantwoordelijk. En de enige vraag die overblijft is wat je eraan gaat doen.
Dus dit is jouw moment. Dit is het keerpunt. Als je zover hebt gelezen, weet je het al. Je weet wat er gaat komen. Je kent de omvang van de crisis. Je kent het falen van onze leiders.
Weet ook dit: we zijn niet machteloos. Er zijn miljoenen van ons die wakker worden. Opstaan. Organiseren. We bouwen aan het verzet dat de geschiedenis zich zal herinneren.
Doe met ons mee.
Want de geschiedenis kijkt toe.
En je kinderen zullen vragen wat je hebt gedaan.
En op een dag, in de laatste uren van je leven, zul je jezelf dezelfde vraag stellen.
Wacht niet op de overstroming. Wacht niet op het vuur.
We hebben geen andere keuze dan te handelen. En we zullen handelen.
Dit had Roger Hallam's klimaatbriefing voor de Rev21 Conventie moeten zijn.
Maar de gevangenisautoriteiten hebben het geblokkeerd.
Ze hebben hem nu helemaal verboden om op sociale media te posten.
Om op de hoogte te blijven van Roger's werk en de revolutionaire beweging die hij heeft helpen opbouwen, kun je Rev21 volgen op verschillende platforms:
📺 YouTube: youtube.com/@Revolution21c
📸 Instagram: instagram.com/revolution.21c
✖️ X / Twitter: x.com/revolution_21c
📘 Facebook: facebook.com/profile.php?id=61575178389798
📢 Telegram: t.me/revolution_21C
🧵 Threads: threads.net/revolution.21c
🔵 Bluesky: bsky.app/profile/revolution21c.bsky.social
🎵 TikTok: tiktok.com/revolution.21c
👥 Reddit: reddit.com/r/Rev21
Update over Roger's gevangenschap
Roger's vrijlating is opnieuw uitgesteld - oorspronkelijk verwacht in maart, toen in mei en nu voor onbepaalde tijd uitgesteld. Eerst werd zijn aangewezen huis "ongeschikt" geacht voor rehabilitatie omdat er iemand aanwezig was die banden had met Just Stop Oil. Vervolgens, na berichtgeving in de pers waarin de naam van zijn reclasseringsambtenaar werd genoemd (rechtstreeks geciteerd in het stuk), werd Roger op een risicolijst geplaatst - zogenaamd vanwege de psychologische impact op het personeel. Die reclasseringsambtenaar is sindsdien vervangen, maar de nieuwe ambtenaar heeft geweigerd te reageren op juridische communicatie van Roger's team.
Het lijkt er nu op dat het gevangenispersoneel weigert om Roger rechtstreeks te ontmoeten, onder het mom van het "risico" dat hij voor hen vormt. Zijn advocaten hebben de gevangenis aangeschreven, maar er is geen wettelijke verplichting om binnen een bepaalde tijd te reageren, waardoor hij in het ongewisse blijft.
Tegelijkertijd is Roger ernstig beperkt in zijn mogelijkheden om bij te dragen aan het openbare werk. De gevangenisautoriteiten hebben meer dan 20.000 woorden van zijn schrijven geblokkeerd en zijn inbreng in de Conventie en onze inspanningen op het gebied van sociale media zijn gecensureerd. Desondanks blijft Roger waar mogelijk contact houden met projecten via de gevangenis telefoon en e-mail. Hij blijft zich inzetten voor de zaak en blijft ons werk steunen met onwrikbare helderheid en vastberadenheid.
Zoals altijd kun je je internationaal aanmelden voor geweldloos burgerverzet bij het A22 Netwerk.
